Җәй көне кура җиләге ягып, көз җиткәч алма, кабак тутырып пешергән бәлешләр сирәгәйде хәзер. Токмач кисәргә дә иренәләр, ник киссеннәр - кибеттән генә кереп аласы бит. Иманым камил, умач уып сата башласалар, шәһәрдә генә түгел, авылда да сырылып алачаклар. Әллә шул кадәр баедыкмы соң без? Кризиска да исебез китмиме әллә?...