Ул эшләгән чорда мәдәният йортыбыз шаулап-гөрләп торды. Үз эшенең остасы булганга,бездә бер генә бәйрәм дә җырсыз-моңсыз үтмәде, һәр җирдә җанлык хөкем сөрде.
Түбән Ушма авыл клубы халык белән тулы. Кулына баянын алып, сыздырып уйнап, халыкны моң дәрьясына күмеп, җыр агыла. Бу кем, дисезме? Серле зәңгән күзле, мөләем йөзле, бөдрә чәчле...