Тормышта барысы да уңай гына бармый: яхшылык белән яманлык, караңгылык белән яктылык, аяз һәм болытлы көннәр янәшә атларга мөмкиннәр.
1936нчы елда әниебез дүрт баласын калдырып вафат булгач, безне әтиебезнең инвалид сеңлесе Сара апа тәрбиягә алды. Кичләрен аның янына авыл кызлары килеп, бәйләү, чигү эшләре белән шөгыльләнәләр, җырлар сузалар иде. Бер...